Vorige Hettinga Dag
Ingrid Okkema-Hettinga
Gezellig bijpraten vóór de vergadering
Een heerlijk warme kas in het zonlicht, vijf grote ronde tafels, dampende koffie, warm appelgebak en mensen die elkaar opnieuw of voor het eerst ontmoeten. Zo druppelde op zaterdag 18 mei 2019 in snel tempo iedereen binnen voor de Hettinga Dag. Dit jaar was de plaats van samenkomst Hotel Restaurant ‘De Oorsprong’ in Sint Nicolaasga.
Een plek waar in 1885 een stoeterij is opgericht door de families Van Eysinga en Vegelin van Claerbergen. De families hebben zich succesvol ingezet om het met uitsterven bedreigde Friese Paard voor de toekomst te redden.In samenwerking met de toenmalige
directeur van de Landbouwschool in Wageningen is destijds een fokprogramma opgezet. De naam ‘De Oorsprong’ is dan ook voortgekomen uit de verwachting dat het (voort)bestaan van het Friese Paard op deze plek zijn begin zou vinden.
Het werd deze dag vaker gezegd: meestal is het mooi weer. Maar of dat vandaag ook het geval zou zijn is niet zeker. De weerberichten geven aan dat het wel eens kan gaan onweren aan het einde van de middag. Vandaar was een snelle start van de vergadering nodig.
Yteke Hettinga opent als voorzitter de vergadering met een kort welkom aan iedereen.
Daarna neemt Barbara Hettinga het over als penningmeester voor de bespreking van het financieel jaaroverzicht. Hierover zijn geen opmerkingen, wel over het aantal donateurs; een aantal van 178 op dit moment. Het betekent dat de ondergrens van 160 donateurs in zicht is. De donateurs die vandaag aanwezig zijn, wordt gevraagd om vooral jongere familieleden enthousiast te maken om donateur te worden.
De penningmeester voorziet dat op korte termijn de contributie zal moeten worden verhoogd. Dit leidt bij diverse aanwezigen direct tot spontane reacties om de verhoging gelijk door te voeren. Unaniem wordt besloten dat per 2020 de donatie omhoog gaat naar € 15,- per jaar.
Er komt nog een goede suggestie: de leden van Hettinga-groep op Facebook zijn niet altijd donateur, wellicht is bij hen animo om donateur te worden.
George Ellerbroek vertelt dat er een nieuwe website in de maak is, de werkzaamheden verkeren in een vergevorderd stadium. Met de nieuwe kleuren en opmaak is er straks een aantrekkelijker site om informatie te vinden over ontwikkelingen in het genealogisch onderzoek. Of om een bezoek te brengen aan het winkeltje van de Hettinga Stichting, waar onder andere de mooie fietsroutes van eerdere jaren te krijgen zijn.
Met het vertrek van Ineke Valckx-Hettinga verliest het bestuur een heel attente, warme en secure secretaris. Zij wordt vandaag in het zonnetje gezet en de voorzitter overhandigt haar een prachtig Makkumer bord. Ineke wordt door iedereen ontzettend bedankt voor alles wat ze 8 jaar lang voor de stichting heeft gedaan. Aan de reacties van andere aanwezigen later op de dag valt op hoe prettig mensen haar in de contacten hebben gevonden. Ook haar man Ben Valckx heeft op de achtergrond zijn bijdrage gegeven.
Ingrid Okkema-Hettinga neemt op deze dag het stokje (of stickje, zoals in de vorige nieuwsbrief stond) over.
Ineke met het Makkumer bord
Jan Rein Hettinga krijgt het woord om te vertellen over de voortgang van het genealogisch onderzoek. Met de komst van het Hettinga Boek in 2010 was voor het gevoel op dat moment een eindpunt bereikt. Maar nu in 2019 is het eerder het begin van nog veel meer te noemen. Inmiddels zijn er aanvullingen van het boek gereed met de omvang van zo’n 200 à 300 bladzijden.
Internet biedt grote mogelijkheden om huidige generaties te traceren, via Facebook, Familysearch in de VS en Canada. Hierover is eerder geschreven in de Nieuwsbrief. De privacywet levert echter problemen op. Nog levende mensen moeten voor een nieuwe publicatie van hun naam toestemming geven. En al die foto’s die iedereen op sites achterlaat, mooi, maar mogen niet zonder toestemming worden gepubliceerd.
Er wordt de suggestie gedaan dat de Hettinga Stichting een account op My Heritage neemt.
Al pratende wordt verteld over de PC familie uit Oppenhuizen waarvan meer bekend is geworden over de eerste generaties.
Op dit moment is er onderzoek gaande naar de familietak in Duitsland. Tijdens de 80-jarige oorlog zijn er (Van) Hettinga’s gevlucht naar o.a. Emden. Van daaruit dienden verscheidene van hen in het leger van Willem van Oranje. Inmiddels heeft het speurwerk naar de Ost-Friese Hettinga’s geleid tot een tekst van 40 à 50 bladzijden, te beschouwen als een nieuw hoofdstuk 11 van het Hettinga Boek. Belangstellende donateurs kunnen een pdf hiervan opvragen bij Jan Rein.
Met daarbij de oproep om mee te gaan helpen zoeken! Zelf zoeken en praten met mensen daar is dé manier om nieuwe ontdekkingen te doen.
Via de memories van successie (inventarisatie van bezit na overlijden voor belasting) valt de katholieke familie Hettinga te plaatsen in Delfstrahuizen. Wellicht een mogelijke plek voor een volgende Hettinga Dag?
Na de vergadering houdt Suzanne Peters een erg interessante presentatie van haar restauratie van het hout van de bekroning van de herenbank met het wapen van de (Van) Hettinga’s. Zij behandelt onder meer de polychrome bewerking, de verdwijning hiervan en de verschillende vormen van onderzoek.
Met het afronden van de presentatie is ook het ochtendprogramma tot zijn eind gekomen.
Bukken! Brug bij Gaastmeer
Een kleine groep vertrekt naar Heeg om aan boord te gaan van de salonboot Maria van Piet Hettinga. De boottocht gaat via het Heeger Meer naar Gaastmeer, via het Grote Gaastmeer en de
Yntemasloot naar de Fluessen, en vandaar via het Hofmeer naar Brandeburen, beter bekend als It Heidenskip. Vanaf Brandeburen ging de tocht via Fluessen en Heeger meer terug naar Heeg.
Van oorsprong heette de woonkern Brandeburen, terwijl de streek ‘It Heidenskip’ werd genoemd. Vroeger was het een moerassig gebied met veel poelen en plassen. Door de eeuwen heen ontstond er een veenlaag, waardoor het gebied bewoonbaar werd. Nu is het een plek met verspreid liggende boerderijen en een kleine woonkern.
De naam ‘It Heidenskip’ is waarschijnlijk terug te voeren op het begrip: wild land. Het buurtje ‘De Hel’ ligt net even verderop. De boerderij Sint Ursula en de gelijknamige poel middenin It Heidenskip compenseren de donkere namen.
‘We zijn aan het einde van de wereld geweest’ was de reactie naderhand. Uit de verhalen is op te maken dat het een indrukwekkende boottrip geweest. En dan vooral vanwege het keren in het Swaaigat.
De fietstocht heeft de grootste groep deelnemers en voert langs bedrijvige plaatsen (boerderijen van Hettinga’s en een verpakkingsbedrijf) rondom Skarsterbrug. Via de weilanden, onder de snelweg door en tussen bomen op kleine paden naar Sint Johannesga. Het ging met een flink tempo.
Sint Johannesga is een dorp dat ten gevolge van vervening in de 18e eeuw, vaak bij slecht weer onder water liep. Van de molens die de polder droogmaalden staat er nu nog één, door bewoners gered van de sloop. In dit dorp werkten ooit 10 bakkers vlak naast elkaar.
